Finanse Azji: poza dramatem (2023)

von Pedro Monsona, Starszy Portfolio Manager

Przez wiele dni ustawiały się długie, kręte kolejki sfrustrowanych klientów, którzy desperacko chcą odzyskać swoje pieniądze z borykającego się z problemami banku. Gdy szaleńcza panika bankowa wkroczyła w drugi tydzień, borykająca się z problemami instytucja finansowa, która opróżniła swoje kasy, została zmuszona do szukania pomocy u władz podatkowych kraju, które ostatecznie przejęły pełną kontrolę nad jej działalnością, zanim poddały ją rekapitalizacji i... przeszedł program restrukturyzacji.

Choć może się to wydawać nowe, rachunki prowadzone przez banki nie odzwierciedlają trudnej sytuacji banków amerykańskich, które niedawno upadły. Nie, nie mówimy o Silicon Valley Bank (SVB) ani Signature Bank, mówimy o Bank Central Asia (BCA) w Indonezji w 1998 roku.

Do tej pory BCA jest obecnie największą i najlepiej zarządzaną franczyzą bankową w Azji, z oszałamiającym współczynnikiem kapitału podstawowego Tier 1 na poziomie 25,9%… tak, zgadza się, około jednej czwartej. W związku z trwającymi zawirowaniami w systemach bankowych w krajach rozwiniętych uznaliśmy za stosowne napisać nasze przemyślenia na temat ryzyka zarażenia się azjatyckim sektorem bankowym oraz tego, co zmieniło się w bankach regionalnych w ostatnich latach.

Czy istnieją podobieństwa między bankami zachodnimi i azjatyckimi?

Najpierw zobaczmy, czy istnieją jakieś podobieństwa między tym, co wydarzyło się w bankowości amerykańskiej i szwajcarskiej, a azjatyckim światem bankowym. Z pewnością można by napisać cały artykuł śledczy o tym, co poszło nie tak w poszczególnych instytucjach. Ale z naszej perspektywy ostatnie eksplozje w SVB, Signature Bank i Silvergate Bank of California, a także przejęcie przez szwajcarski rząd upadającego Credit Suisse przez konkurencyjnego UBS, za pośrednictwem szwajcarskiego rządu, sprowadzały się do dwóch rzeczy: presji wywieranej przez szersze interesy. i ostatecznie słabe zarządzanie ryzykiem i nadzór.

Ponieważ stopy procentowe na całym świecie nadal rosną, zauważamy, że podwyżki stóp procentowych w większości krajów azjatyckich były mniejsze (240 punktów bazowych [pb] przy średniej ważonej) w porównaniu z USA. ., którego bank centralny podniósł stopy procentowe łącznie o 475 punktów bazowych od marca 2022 r. w celu ograniczenia rosnącej inflacji.

Po drugie, chociaż stopy procentowe w regionie wzrosły w ciągu ostatniego roku, dopiero co powróciły do ​​swojej 10-letniej średniej i nadal są znacznie poniżej poziomów sprzed globalnego kryzysu finansowego. Ponadto azjatyckie banki centralne, takie jak Singapur, Korea Południowa i Tajwan, poczyniły znaczne postępy w zakresie ostrożnościowej regulacji i nadzoru w celu ograniczenia negatywnego wpływu na koszty finansowania zewnętrznego i stabilność rynku.

Jeśli chodzi o rosnące obawy dotyczące nadmiernego polegania na dodatkowym kapitale Tier 1 (AT1) i warunkowo zamiennych papierach wartościowych (CoCo), zauważamy, że te instrumenty dłużne znacznie przewyższają cele regulacyjne w kluczowych akcjach kapitałowych w Azji, gdzie większość banków jest nieliczna i daleko między. (Obligacje AT1 i CoCo, które zwykle dają posiadaczom obligacji wyższe oprocentowanie, mają na celu pokrycie strat, jeśli kapitał emitującej instytucji finansowej spadnie poniżej wymaganych poziomów regulacyjnych).

Ostrożna regulacja i nadzór ze strony państwowych władz finansowych

Podczas gdy ekspozycja kapitałowa w stosunku do aktywów ogółem jest znacznie niższa w przypadku większości banków w Azji, kilka tajwańskich instytucji finansowych (w tym firm ubezpieczeniowych) pozyskało kapitał już w drugiej połowie 2022 r. Ekspozycje są najwyższe w indyjskich bankach państwowych i chińskich bankach regionalnych. Ale naszym zdaniem, biorąc pod uwagę ich sztywną i zróżnicowaną bazę handlową, prawdopodobnie nie będzie też rozbudowy magazynów; Ponadto stopy procentowe w Chinach są niższe. Należy również zauważyć, że pod względem regulacyjnym wskaźniki pokrycia płynności i wskaźniki pokrycia stabilnego netto mają zastosowanie zarówno do dużych banków, jak i banków regionalnych w krajach, w których regulacja jest bardziej zaawansowana.

Azjatyccy regulatorzy finansowi boleśnie przekonali się, że azjatycki kryzys finansowy (lub „kryzys MFW” w lokalnym żargonie) jest świeży w umysłach większości bankierów i regulatorów w regionie. Od tego czasu stwierdziliśmy, że azjatyckie banki centralne należą do najbardziej rozważnych i zdyscyplinowanych organów nadzoru finansowego na świecie. Weźmy na przykład Singapur; Wprowadzone w połowie 2013 r. wskaźniki obsługi zadłużenia ogółem (lub wskaźniki zadłużenia, które pomagają instytucjom finansowym oszacować całkowite niespłacone zobowiązania dłużne ich kredytobiorców przed udzieleniem pożyczki) zostały jeszcze bardziej zaostrzone przed obecnym cyklem zacieśniania polityki Rezerwy Federalnej.

Innym niedawnym przykładem jest rozważne licencjonowanie bankowości cyfrowej na Tajwanie. W latach 90., kiedy 19 nowych licencji¹przekazany bankom prywatnym, które stawiają czoła ogólnemu konsumentowi, Tajwan miał druzgocący kryzys związany z kartami kredytowymi i dziś tylko jeden z tych banków jest samodzielnym, niezależnym podmiotem, a pozostałe są w stanie upadłości lub są sprzedawane i nabywane jako podmiot znajdujący się w trudnej sytuacji. Tajwan nauczył się na swoich błędach i wydał tylko trzy licencje na bankowość cyfrową w 2019 r. z bardzo surowymi wymaganiami dotyczącymi tego, co te firmy mogą robić. W związku z tym scenariusz przejęcia banku cyfrowego o wartości 42 miliardów dolarów dziennie (jak doświadczył SVB 9 marca 2023 r.) na Tajwanie jest naszym zdaniem wysoce nieprawdopodobny.

¹Takatoshi Ito i Anne O. Krueger, „Reforma sektora usług komercyjnych: upadek tajwańskiego systemu finansowego”

Obszary pozytywnych fundamentalnych zmian w azjatyckich systemach bankowych

Gdzie bankowość cyfrowa ma największy sens? Twierdzimy, że są to kraje oparte na gotówce, bez banków i rozproszone geograficznie, takie jak Indonezja, Filipiny i Indie, z których wszystkie mają niską penetrację usług finansowych. Nasze ostatnie rozmowy z bankiem w Indonezji potwierdziły, że koszt pozyskania klienta przez usługę aplikacji mobilnej to zaledwie jedna dziesiąta kosztu pozyskania tego samego klienta w oddziale. Dawno minęły czasy szybko rozwijających się oddziałów, aby dotrzeć do coraz większej liczby osób na obszarach wiejskich. Istnieją niewątpliwie znaczące korzyści w zakresie efektywności kosztowej dla regionalnych instytucji finansowych przyjmujących bankowość cyfrową, które doprowadzą do trwałej poprawy ich rentowności.

W Indiach zachodzi pozytywna fundamentalna zmiana. Dwie fundamentalne reformy radykalnie poprawiły działalność i perspektywy indyjskich banków w ostatnich latach. Krajowe prawo upadłościowe i upadłościowe skutecznie skraca postępowanie upadłościowe z jednego z najdłuższych procesów prawnych na świecie, trwającego około czterech do pięciu lat, do ogólnie przyjętej długości dwóch lat. Po drugie, Ustawa o Regulacji Nieruchomości drastycznie oczyszcza sektor w kierunku bardziej zrównoważonej ścieżki wzrostu. W ostatnich latach osiągnięcia indyjskiego systemu weryfikacji tożsamości Aadhar i ujednoliconego interfejsu płatności również znacznie uprościły bankowość i płatności w kraju, który kiedyś był w dużej mierze gospodarką opartą na gotówce. Wraz z programem „Made in India” i programem zachęt związanych z produkcją mogą one być korzystnymi czynnikami napędzającymi popyt na kredyty.

Zarówno Indie, jak i Indonezja nie doświadczyły znaczącego wzrostu akcji kredytowej jako procent ich nominalnego PKB odpowiednio od ponad 14 i 7 lat (zob. wykres 1). Dzieje się tak pomimo faktu, że oba kraje są stosunkowo słabo spenetrowanymi gospodarkami, jeśli chodzi o usługi finansowe. Jednak może to nie być złe w środowisku rosnących stóp procentowych, w którym ogólnie wzrasta ryzyko kredytowe.

Jak widzieliśmy z perspektywy kapitałowej i finansowej, zarówno Indie, jak i Indonezja mają pokaźne bilanse gotowe do wykorzystania możliwości wzrostu, czy to w nowych sektorach technologii (takich jak zwiększona produkcja Apple w Indiach), czy w pojazdach elektrycznych. i dalszego przetwarzania materiałów w Indonezji. (Zobacz nasze, aby uzyskać więcej informacjizero netto wyprodukowane w AzjiArtykuł.)

Wykres 1: Krajowe kredyty prywatne w stosunku do nominalnego PKB (%) Indonezji, Indii i Australii

Źródło: Bank Światowy

Nawet w Chinach, gdzie poziom zadłużenia utrzymuje się na wysokim poziomie, władze fiskalne pracują nad wyeliminowaniem możliwych zagrożeń systemowych w krajowym systemie finansowym, zwłaszcza w obszarach równoległego systemu bankowego, instrumentów finansowania samorządów lokalnych (LGFV) i sektora nieruchomości (zob. wykres 2). dla podziału chińskiego długu samorządowego według kanałów). Był to wstęp do pozytywnej reformy. Długo oczekiwany program reformy prywatnych emerytur może być wielką szansą dla ubezpieczycieli, zarządzających majątkiem i banków w kraju, w którym większość oszczędności gospodarstw domowych nadal znajduje się w depozytach i nieruchomościach.

Wykres 2: Podział długu komunalnego Chin według kanałów

Co: CLSA, PBOC, CBIRC, Chinabond.com.cn

Innym kluczowym obszarem znajdującym się nieco bliżej domu, któremu raczej nie zaszkodzi saga Credit Suisse, jest dobrze prosperujący sektor bankowości prywatnej i zarządzania majątkiem w Singapurze, który pozostaje strategicznym obszarem zainteresowania lokalnych banków (mianowicie DBS, United Overseas Bank [UOB] i Oversea-Chinese Banking Corporation [OCBC]) w mieście-państwie. Singapur w coraz większym stopniu wyróżnia się ostrożnością regulacyjną i dobrym zarządzaniem, zwłaszcza jako „nie-chińska opcja” w porównaniu z konkurencyjnym centrum finansowym Hongkongiem. Uważamy, że organy regulacyjne Singapuru również aktywnie włączają i promują nowe ramy inwestycyjne (takie jak ustawa o spółkach o zmiennym kapitale), aby przyciągnąć więcej firm do miasta-państwa. Ogólnie rzecz biorąc, banki w Singapurze odnotowały w ostatnich latach silny wzrost aktywów pod zarządzaniem (AUM) (zob. wykres 3).

Wykres 3: Silny wzrost aktywów zarządzanych przez banki singapurskie

Fonte: raporty korporacyjne, UBS

Ryzyka i szanse w azjatyckim sektorze bankowym

Jednak nie patrzymy na Azję przez różowe okulary. W regionie występują pewne źródła zagrożeń. Chociaż prawdopodobieństwo realizacji depozytów pozostaje niskie w przypadku większości banków azjatyckich, nie można tego samego powiedzieć o wszystkich nowo powstałych bankach cyfrowych, w których akumulacja szybkich depozytów pieniężnych może wykazywać pewną zmienność. Na szczęście w większości krajów azjatyckich podmioty te nie przekształciły się w znaczące części całego systemu finansowego. Bylibyśmy jednak ostrożni wobec niezależnych graczy, którzy nie są blisko spokrewnieni lub nie są częścią szerszego ekosystemu biznesowego (np. w handlu elektronicznym).

Ponadto poziom zadłużenia jest wysoki w krajach takich jak Chiny, Korea Południowa i Tajlandia, podczas gdy wzrost akcji kredytowej jako odsetek PKB znacznie wzrósł w Indochinach, co jest obecnie rozwiązywane w przypadku Wietnamu. Są to obszary, w których musimy zachować czujność, ale wraz z ponownym otwarciem Chin cała Azja powinna uzyskać mile widziany impuls wzrostu.

Ogólnie rzecz biorąc, w ostatnich latach było więcej pozytywnych zmian. Kiedy wydostaniemy się z obecnego cyklu zacieśniania stóp procentowych przez Stany Zjednoczone i racjonalizacji instytucji finansowych uzależnionych od zerowych stóp procentowych (podejrzewamy, że więcej w przypadku finansów niebankowych), przyszłość rysuje się dla inwestorów w jasnych barwach. obecnie notowane po znacznie atrakcyjniejszych wycenach.

Odniesienie do poszczególnych akcji ma charakter wyłącznie poglądowy i nie gwarantuje ich dalszego włączenia do portfela Strategii ani nie stanowi rekomendacji kupna lub sprzedaży.